Mersin’de yaşayan doğuştan engelli Buket Durmuş, kaval kemikleri ve parmak eksikliğiyle dünyaya geldi. Ayaklarını yerde sürüyerek yürüyebilen fakat adım atamayan Durmuş, çok zorluk çektiği ve aralık katedemediği için ameliyat olmaya karar verdi.
Hayatının her periyodunda azimli olan ve eğitim hayatında birçok muvaffakiyete imza atarak İngilizce öğretmenliği hayaline de kavuşan Durmuş, kararının akabinde yaklaşık 3 ay evvel Adana’da özel bir hastanede ameliyat edildi.
Durmuş, diz altının bir kısmından kesilen bacaklarına protez takılmasıyla 35 yıl sonra adım atabilme hayaline kavuştu.
Bir yandan yıllarca hayalini kurduğu birinci adım heyecanını yaşayan Durmuş, bir yandan da Mersin’deki fizik tedavisini tamamlayıp misyon yaptığı Kayseri Develi İMKB Fen Lisesi’ndeki öğrencileriyle bir ortaya gelmeyi hedefliyor.
Durmuş, tedavi sürecinin akabinde başka engelli bireylerin de hayata tutunmaları için gerçekleştirilecek projelerde yer almayı da amaçlıyor.
“CESUR BİR KARAR VERDİM”
Buket Durmuş, “Bu ampütasyonu yapıp yapmama konusunda bir karar vermem gerekiyordu. Tam olmayan uzuvlarınız var. Tam olmadığı için yaşantınız da tam değil. Çok düşündüm ve gözü pek bir karar verdim. Daha sonra bu iki ayak diz altından olmak üzere kesildi ve protezler takıldı. Öğretmenlik yapıyorum ve toplumsal hayatımda çok etkin olduğumdan, benim için en uygun protezler seçildi. Artık onlara alışmaya çalışıyorum” diye konuştu.
“AYAĞINIZIN YERE BASMASI HOŞ BİR DUYGU”
Egzersiz yaparak protezlere alışmaya çalıştığını lisana getiren Durmuş, yürümenin keyfini çıkardığını ve bunun çok hoş bir his olduğunu anlattı. Durmuş, rahatsızlığından ötürü hiçbir vakit hayata küsmediğini aktararak, şöyle devam etti:
“Protezler takıldığında bir şampiyon üzere yürüdüm. Hoş yansılar aldım. Çok başka bir histi. Ayağınızın yere basması gerçek manada çok hoş bir his ve emin olun ki bunun değerini bilmeyen beşerler var. Beşerler gücü yetiyorken, sağlıklıyken ya da birilerinin hayatına dokunabiliyorken kesinlikle bir şey yapmalı. Bazen bir gülümsemeyle bir insanın hayatını değiştirebiliyorsunuz. Protezleri taktığımda herkes gözyaşına boğuldu ancak ben gözyaşından çok, gülümseyerek dışarıya vurdum. Protezlerden sonra kimse beni durduramadı. Dışarıya kendimi nasıl attığımı hatırlamıyorum. Sokağın ortasında yürümüşüm, o kadar heyecanlıydım. Tanım edilemeyecek bir his. Bu memnunluk ve adrenalin çok hoştu. O anı asla unutamayacağım.”
“ÖĞRENCİLERİM BENİ BEKLİYOR”
Durmuş, öğrencilerine kavuşma heyecanı yaşadığını lisana getirerek, “Öğrencilerimden her gün bildiri alıyorum. Hepsi beni bekliyor. Bir öğrencim ‘Siz bizim kahramanımızdınız, şu an Türkiye’nin kahramanı oldunuz, düzgün bir insan olmayı sizden öğrendik’ diye ileti atmıştı. Bu gurur bana yetti. Birçok insanın o görüntümü izleyip günlerini güzelleştirmeleri benim için çok değerli. Öğrencilerimi ve okulumu çok özledim. Gece yatmadan hayalini kuruyorum. Okul merdiveninden öğrencilerimle birlikte yürüyüşümü aklıma getiriyorum ve bu beni keyifli ediyor” diye konuştu.