Çok güç bir devir geçirdiniz.Neler hissediyorsunuz?
– Dört ay kendimde değildim, uyuttular beni. Ne acıdan, ne de komplikasyonlardan haberim yoktu. Dört ayın sonunda uyandığımda kendimi Türk sinemasının içinde üzere hissettim. Hiçbir yerimi oynatamıyordum. Ne elimi, ne ayağımı, ne ağzımı… Bir tek dilimi hareket ettirebiliyordum. Konuşamıyordum. Alfabeyle konuşmaya çalışıyordum. Bir kelimeyi 15 dakikada söylüyordum.
– Tutunarak. Hayata, aileme ve sevdiklerime tutunarak. Uyutulduğum devirde acılarımı hissetmiyordum fakat ailem hissetti. Başımda beklediler daima, hiç yalnız bırakmadılar. Karanlığa yanlışsız gidiyordum ben. Hayattan kopuyordum. Bana daima izleyicilerim ‘Mehmet Ali Bey’ diye bağırıyordu ya programlarımda; o ses kurtardı biliyor musunuz hayatımı. Hekim da başımda ‘Mehmet Ali Beyefendi, Mehmet Ali Beyefendi sakın ha kapatma gözlerini’ diye bağırıyordu. ‘Mehmet Ali Bey’ diye bağıran o ses beni hayata döndürdü.
– Evet, birinci günden beri her şeyi yakından takip etti. ‘Hep bu türlü mi kalacağım?’ diye düşündüğüm devirde kız kardeşime ‘Eğer bu türlü yaşayacaksam benim fişimi çek’ dedim.
– Evet. Hiç kıpırdamadan yaşayacağıma ölmek istedim. Yeterli ki kazandığım paraları yememişim
Dört ay uyutulduktan sonra uyandığınızda birinci ne söylediniz?
– Birinci eşimin ismini söylemişim. ‘Muhsine’ demişim.
– Meskenime gitmek istiyorum. Hatta “Zaten evdeyken de yatıyorum, burada da yatıyorum” diye kendimi motive ediyorum hastane odamda.
En çok ne yapmayı özlediniz?
– Doğduğum yere, Yeniköy’e gidip kıyıda oturmayı özledim. Bir de yüzmeyi çok özledim. Lakin denize girersem bir daha çıkamam diye korkuyorum. Fakat iki kişi takviye olursa girebilirim.
– Haftada bir program yapabilirim. Özledim seyircilerimle göz göze gelmeyi ancak dizi yahut hafta içi her gün bir program düşünmüyorum. Kendimi yormak istemiyorum artık. Artık dizi çekmek çok yorucu. Evvelce biz 1.5 günde dizi çekiyorduk. Ben hem dizide oynuyordum, hem de her gün üç saat canlı yayın yapıyordum. Bu kadar çalışmaktan ötürü ‘Kaçış Sendromu’ hastalığına yakalandım zati.
– Allah’a şükürler olsun düzgünüm. Fizik tedavi sürecindeyim. Yürüme evresindeyim. Bebek üzere tekrar yürümeye çalışıyorum. Kendi hastalığım denetim altına alındı.