Orhan Kemal‘in oğlu araştırmacı, yazar Işık Öğütçü, “Çok acıdır, babamın hiçbir vakit doğum gününü kutlamadık. İşte bu günlerde kutlamamız aslında onun o hak ettiği doğum günlerini yapamamanın bir karşılığı” dedi.
Ekmek Arbedesi, Hanımın Çiftliği, Murtaza, 72. Koğuş ve Gurbet Kuşları‘nın da ortalarında olduğu çok sayıda unutulmaz yapıta imza atan, roman, şiir ve oyun yazarı Orhan Kemal’in doğumunun üzerinden 105 yıl geçti.
Kemal’i doğum gününde anmak için çocukları Işık Öğütçü, Şen Yıldız Öğütçü, Kemali Öğütçü, ailesi, dostları ve sevenleri Orhan Kemal Müzesi‘nde bir ortaya geldi.
Işık Öğütçü, “Biliyorsunuz sanatkarların sıfırlı ve beşli yaşları çok kıymetlidir. Bir 100’üncü yaşını kutlamıştık. Artık de 105. Bir daha geri dönüşü yok. 100’e de dönemeyeceğiz, 105’e de. Önümüze bakacağız. Bizler 110’da var olur muyuz olmaz mıyız bilmiyorum lakin nitekim Türk edebiyatının bu çok değerli ismini ne kadar ansak onun için neler yapsak hala eksik kalır” diye konuştu.
“BABAMIN HİÇ DOĞUM GÜNÜNÜ KUTLAMADIK”
Bu sebeple bütün okurlarıyla daima birlikte kutlayacakları bir doğum günü yapmak istediğini aktaran Öğütçü, “Bu ansızın gelişti. Rastgele bir program, konuşma yok. Gün içerisinde ailemizden ben varım, ablam var, ağabeyim, eski komşularımız var. Hem hasret gidiyoruz hem de babamı anıyoruz” dedi.
Öğütçü, Orhan Kemal’in hiç doğum günü kutlamadığını anlatarak, “Çok acıdır, babamın hiçbir vakit doğum gününü kutlamadık. İşte bu günlerde kutlamamız aslında onun o hak ettiği doğum günlerini yapamamanın bir karşılığı. Artık yapıyoruz. İnanıyorum ki artık bu müzede onun eşyalarıyla birlikteyiz. O da burada, okurlarıyla, onu seven ve kıymetini bilen bireylerle birlikte” tabirlerini kullandı.
“YAŞASAYDI BUGÜNE ÇOK SEVİNİRDİ”
Babasının kendisi ile ilgili bir anısından yola çıkarak Çikolata öyküsünü yazdığını belirten Öğütçü, o anısını paylaştı:
“Müzede de yer alan çalışma odasındaki yatağın üzerinde siyah bir Siirt battaniyesi var. Ben 5-6 yaşlarındayken babam bana seslenirdi odasında çalışırken. ‘Oğlum, koş gel. Kuş sana ne getirdi?’ kaygısı. Ben süratle içeri girerdim. Babamın o siyah battaniyenin üzerine koyduğu gofreti gördüğümde havalara uçardım. Zira o çikolatayı biz bayramdan bayrama görür yerdik. Çocukları çok sevdiği için bu türlü sürprizler yapardı ve onu çok daha estetik bir formda ‘kuş getirdi’ diyerek sunardı. İşte büyük edebiyatçı olmak, gerçekçi edebiyatçı olmak bu türlü bir şey. Çocuğunu izleyen ve onun her hareketini hafızasına kaydeden bir müelliften kelam ediyoruz. Ben o gofreti yer, sonra o parlak kağıdındaki çikolata bulaşıklarını yalardım. Ben bütün bu hasreti, çikolatasızlığı bir gün okuduğum ‘Çikolata’ hikayesinde karşımda görünce çok duygulandım. Çocuğunun bir hareketinden harika bir hikaye yazmıştı.”
Orhan Kemal’in kızı Şen Yıldız Öğütçü de “Babam çok hayat dolu bir insandı. Çok düşüncelerle geçti hayatımız. Durumumuz olmadığından doğum günü kutlamazdık lakin annem, babam çok sever diye çiğ köfte yapardı” dedi.
Babasıyla arkadaş üzere her şeyi konuştuğunu anlatan Şen Yıldız Öğütçü, “İnsanları çok severdi babam. Ben o denli varsayım ediyorum ki babam artık öbür tarafta da bu kalabalıktan, insan çeşitliliğinden ötürü çok memnundur. Yaşasaydı bugüne çok sevinirdi” halinde konuştu.
ORHAN KEMAL’İN HAYATI
Gerçek ismi Mehmet Raşit Öğütçü olan Orhan Kemal, 15 Eylül 1914’te Adana’nın Ceyhan ilçesinde, avukat Abdülkadir Kemali Beyefendi ile ilkokul öğretmeni Adanalı Azime Hanım’ın çocuğu olarak dünyaya geldi.
Orhan Kemal’in birinci şiirleri Raşit Kemali imzasıyla “Yedigün” ve “Yeni Mecmua”da yayımlanırken birinci düz yazısı, “Baba Evi” romanının bir kısmı olan “Balık” ise 1940’ta Yeni Edebiyat gazetesinde okuyucuyla buluştu.
Hayatın içinden kolay bahisleri, samimi bir lisanla anlatan ve Panait Istrati ve Maksim Gorki hikayelerinden etkilenen müellif, birinci kere 1943’te yazdığı “Asma Çubuğu” hikayesinde Orhan Kemal ismini kullandı.
Öyküleri 1942 ve 1943’te “Yürüyüş” ve “İkdam” gazeteleriyle “Yurt ve Dünya” mecmuasında yayımlanan Kemal, 1951’de İstanbul’a gelerek, roman ve tefrika hikayeler kaleme almaya başladı.
Sosyal hayata bakarken ve ögelerini seçerken toplumsal gerçekçi, bunları yansıtırken gözlemci ve eleştirel gerçekçi bir muharrir olarak bedellendirilen Orhan Kemal, yapıtlarıyla, toplumsal hayatın değişim periyotlarını birey-toplum bağlantıları çerçevesinde gerçekçi bir biçimde lisana getirdi.
Tarla ırgatlarından fabrika personellerine uzanan, çalışanları, işsiz insanları ve ekmek arbedesi veren fakirlerin ömrünü anlatan muharrir, şiir, roman, hikaye, oyun ve senaryo olmak üzere beş farklı alanda eser verdi.
Kalp krizi sonucu tedavi gördüğü hastanede 2 Haziran 1970‘te hayatını kaybeden Orhan Kemal’in 27 romanı, 12 hikaye kitabı, 5 oyunu, çeşitli mecmualarda basılmış şiirlerinin yanı sıra 9’u sinemaya alınmış 10 senaryosu ve 3 sinema hikayesi bulunuyor.