Yeşilçam’ın emektar oyuncusu Hulusi Kentmen’in vefatının üzerinden 26 yıl geçti. Vaktin Bulgaristan Krallığı’na bağlı Tırnova kentinde 20 Ocak 1912’de doğan ve daha sonra ailesiyle Türkiye’ye göç eden Hulusi Kentmen, çocukluğunu İzmit Körfez’de geçirdi.
Deniz Astsubay Okulu’nda eğitim alan ve Deniz Kuvvetleri’nde denizaltıcı Astsubay olarak vazife yapan Kentmen, bir süre kara hizmetinde de bulundu ve askerlik misyonunu sürdürürken birinci kere vodvil tipindeki “Hisse-i Şayia” oyunuyla sahneye çıktı.
DENİZ TUTKUSU
Hulusi Kentmen, İdeal Erakalın’a verdiği bir röportajında deniz tutkusunu şöyle anlattı: “Yavuz (Zırhlısı) yaralı, şimdi tamir edilmemiş. Bütün ihtişamıyla İzmit’te yatardı. Biz o bölümde ortaokula gidiyorduk. Aşağı üst sınıfın yarısı denizci olmaya heves ederdi. Deniz tutkusu öncelikle Körfez’de oturuşumuzdan geliyor. Ayrıyeten babamın bir sandalı vardı, onunla bir arada balığa giderdim, ona yardım ederdim. Bahriyelilerin o afili kıyafetleri ve denizin yosun kokusu yok mu, o değişik bir şey.”
Yönetmenliğini Ferdi Tayfur’un yaptığı sinemayla birinci kere kamera karşısına geçti Refika Kentmen ile 1938’de dünya meskenine giren sanatçı, Volkan isminde bir oğul, daha sonra da iki torun sahibi oldu.
“HERKES ONU ‘BABA’ DİYE SEVER”
Eşi, bir röportajında “Hulusi herkes tarafından çok sevilen, sayılan bir insandır. Herkes onu ‘baba’ diye sever. Ben de çok severim, 53 yılımı vermişim, sevilmez mi?” diye bahsetti.
1942’DE BİRİNCİ DEFA KAMERA KARŞISINDA
Emekliliğinin akabinde kendisini sahnelere ve sinemaya veren Kentmen, halkevlerinde, Ses Tiyatrosu’nda ve Kent Tiyatroları’nda sahneye çıktı.
Kentmen, birinci defa 1942’de bir sinemada kamera karşısına geçerken, seslendirme sanatkarı olarak da bilinen Ferdi Tayfur’un direktör koltuğunda yer aldığı ve İhsan İpekçi’nin senaryosunu yazdığı “Senede Bir Gün” sinemasıyla yükselişi yakaladı.
Daha sonra bu sinemaları 1948’de “İstiklal Madalyası”, 1949’da “Şehitler Kalesi”, 1950’de “Estergon Kalesi” ve “Züfikar’ın Gölgesinde”, 1951’de “Barbaros Hayrettin Paşa” sinemaları takip etti.
500’E YAKIN SİNEMASI İMZA ATTI
“Hulusi Kentmen Tiyatro Topluluğu” ile turnelere çıkıp birçok yerde oyun sahneleyen sanatçı, 1942-1988 ortasına 500’e yakın sinema sığdırdı. Sinemalarında onun karakterine karakter katan babacan seslerin sahipleri ise seslendirme sanatkarları Kemal Ergüvenç ve İstek Tüzün oldu.
Kentmen, komiser, esnaf, hakim ve fabrikatör rollerinin aranan yüzü olurken, mesleği boyunca Adile Naşit, Münir Özkul, Kemal Sunal ve Tarık Akan üzere isimlerle birçok sinemada kamera karşısına geçti.
“TİPİM MAKÛS ADAMA MÜSAİT DEĞİL”
İyi sinemanın uygun senaryo ile mümkün olacağını savunan Kentmen, neden “iyi” rollerde yer aldığını bir röportajında, “Hem güldürüye hem drama ahenk sağlayabiliyorum, yalnız makus adam oynayamıyorum. Zira tipim berbat adama müsait değil. Bir sefer oynamaya kalktım, bir şeye benzemedi.” kelamlarıyla açıkladı.
Sunay Akın, Hulusi Kentmen’le ilgili lise yıllarından hatırladığı bir anısından Evvel Çocuklar ve Bayanlar kitabında şu formda bahsetti:
“Sert görünümlü ancak yeterli yürekli ve çoklukla de fabrikatör baba rolünde görürüz onu. Hulusi Kentmen’den söz ediyoruz doğal ki!.. Bu ortada, kendimize bir ‘torpil’ geçelim ve son sınıfı okuduğum Koşuyolu Kazım İşmen Lisesi’nden konuta dönerken, Kadıköy otobüsünde Hulusi Kentmen’le sık sık karşılaşıp sinema sohbetlerine daldığımı da bir martı üzere periskopun üstüne konduralım.”
BÖBREK YETMEZLİĞİNE YENİLDİ
Pala bıyıkları kadar tatlı sert ve babacan yapısıyla seyircinin gönlünü kazanan Hulusi Kentmen, 1978’de Yorgun Savaşçı ve 1985’te Acımak dizilerinde de rol aldı. Tıpkı vakitte keman sanatkarı olan ve fotoğrafçılıkla da yakından ilgilenen oyuncu, 20 Aralık 1993’te böbrek yetmezliği sebebiyle vefat etti ve Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
Hulusi Kentmen’in rol aldığı kimi sinemalar şöyle:
Paranın gücü, Acı Su, Donanmanın Gülü, Şabancık, Taşı Toprağı Altın Kent, Ah Bu Ne Dünya, Bıktım Her Gün Ölmekten, Meraklı Köfteci, Ah Bu Gençlik, Minik Cadı, Ateş Böceği, Ah Nerede, Üçkağıtçılar, Baba Bizi Eversene, Kara Murat Vefat Buyruğu, Yumurcak, Uyanık Kardeşler, Yalancı Yarim, Vurgun, Keloğlan ile Cankız, Öksüzler, Sev Kardeşim, Yumurcağın Tatlı Düşleri, Ali Baba Kırk Haramiler, Sezercik Yavrum Benim, Ayşecik Yuvanın Bekçileri, Bir Katil Sevdim, Denizciler Geliyor, Sevgili Öğretmenim, Sürücünün Kızı, Çanakkale Aslanları, Kendini Arayan Adam, Gönül Avcısı, Sempatik Haydut, Vatan Uğruna, Meçhul Kahramanlar, Efelerin Efesi, İstiklal Madalyası.