Çalıştığı iş yerinde geçirdiği iş kazası sonucu sol el işaret parmağının 2. boğumundan kopan emekçi, iş yerinde gerekli önlemi almayan patronu Cumhuriyet Savcılığı’na şikayet etti.
İddiaya nazaran, iş kazasının yargıya intikal ettirilmesine öfkelenen patron, yaralı emekçiyi işten attı. Mahkemenin yolunu tutan emekçi, Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulunduğunu, bu nedenle iş akdinin haksız feshedildiğini, çalıştığı müddet boyunca fazla mesai fiyatlarını alamadığını, işe girdiği tarihten çıkartıldığı tarihe kadar yıllık müsaade kullanmadığını öne sürdü.
Kıdem ve makûs niyet tazminatı ile fazla mesai fiyatı, yıllık müsaade fiyatı ve ödenmeyen fiyat alacaklarını istedi. Davalı patron ise davacının devamsızlık yaptığını bu nedenle iş akdinin haklı nedenlerle feshedildiğini savundu. Mahkeme; davacının davalı tarafından işten haksız çıkarıldığına, ödenmeyen yıllık müsaade fiyat alacağının bulunduğu gerekçesiyle bu taleplerin kabulü ile davacının davalı patron tarafından işten makus niyetli olarak çıkarıldığının davacı tarafça ispatlanamadığı ve fazla mesai fiyat alacağının dinlenen şahit beyanlarına nazaran ödendiğini gerekçesiyle bu taleplerin reddine hükmetti. Kararı taraflar temyiz etti. Kötü niyet tazminatı ödeyecek.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi; emsal bir karara imza attı. Kararda şu tabirlere yer verildi:
”Her ne kadar feshe destek olarak devamsızlık gösterilmişse de davacının devamsızlık yaptığına dair kâfi kanıt de sunulmamıştır. Olayların gelişimi ve belge kapsamı daima birlikte değerlendirildiğinde davacının hizmet akdinin davacının patronu Cumhuriyet Savcılığına şikayeti üzerine sona erdirildiği ve yapılan feshin makus niyetli olduğu kabul edilmelidir. Bu nedenle makus niyet tazminatı isteminin kabulü gerekirken yazılı formda reddi kusurludur. Fazla çalışma fiyat alacağının ödendiğini ispat yükü patrona ilişkin olup, davalı patron tarafından fazla çalışma fiyat alacaklarının ödendiğine ait imzalı maaş bordrosu yahut muadil evrak sunulmamıştır. Fazla mesainin ödendiğine ait şahit beyanları, beyan sahibini bağlayacak nitelikte olup, davacının fazla mesai fiyatlarının ödendiğini ispatlamaz.
Buna nazaran şahitlerin davacının çalışma saatlerine yönelik beyanlarının kıymetlendirilerek davacının haftalık yasal çalışma müddetini aşan çalışmaları varsa alacaklarının karar altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle talebin reddine karar verilmesi kusurludur. Temyiz olunan kararın, bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”